معرفی شخصی سازی به عنوان یک ابزار مهم در گیمیفیکیشن

همان طور که می دانید اساس و پایه گیمیفیکیشن در مورد انگیجمنتی و وفاداری است. و یکی از مهمترین تکنیک های گیمیفیکیشنی در این مورد، شخصی سازی یا سفارشی سازی است.(اگر هنوز نمی دانید گیمیفیکیشن چیست کلیک کنید)

اما این به چه معناست؟

شخصی سازی به معنای دادن فرصت به بازیکنان برای تصمیم گرفتن در مراحل مختلف براساس شخصیت خودشان وهمچنین راهی برای بیان سلیقه و کاراکتر خودشان است.

بنابراین، یک برنامه که این تکنیک را به خوبی استفاده می کند باعث می شود تجربه گیمیفیکیشنی شفاف تر، سرگرم کننده تر و و از لحاظ ذهنی بیشتر درگیر کننده به نظر برسد. یادگیری چگونگی طراحی و پیاده سازی شخصی سازی یکی از مهمترین و حساس ترین بخش های یادگیری گیمیفیکیشن است. شخصی سازی تنها به معنای انتخاب های معنی دار نیست، بلکه درباره بیان آن انتخاب ها نیز است. حال در اینجا یک مثال خوب و بد در این زمینه را بررسی کنیم:

مثال خوب از شخصی سازی

Fallout 4

این برنامه یکی از بهترین مدل های سفارشی سازی است که تا به حال دیده ام. در ابتدای بازی، باید ویژگی های چهره کاراکتر خود را به دلخواه خود انتخاب کنید. این اولین قدم اصلی شخصی سازی در این بازی است. و حتی بسیاری از بازیکنان، چهره های بامزه و خنده دار را طراحی می کنند و در گروه های خود تنها برای جنبه فان قضیه به اشتراک می گذارند.

سپس وارد مرحله دیگری از شخصی سازی می شوید. در این مرحله باید کاراکتر مخصوص به خود را بسازید و ویژگی های فیزیکی و ذهنی وی را نیز انتخاب کنید. هفت ویژگی مختلف وجود دارد. بنابراین قادر خواهید بود شخصیت مورد علاقه خود را هرگونه دوست دارید از بین آنها انتخاب کنید و بسازید. این ویژگی ها عبارتند از :

قدرت و استحکام

ادراک

تحمل

جذابیت

هوش

چابکی و تیزی

شانس

ویژگی های خاص کاراکتر مدنظر شما، تاثیر بسیار زیادی روی سناریوی بازی و تعامل با سایر کاراکترها دارد. در واقع متناسب با کاراکتر مخصوص شما سناریو و دیالوگ های داستان عوض می شود.

داستان از این قرار است: در حال پیدا کردن پسرتان در مزارع هستید. با موقعیت های مختلف و زیادی روبه رو می شوید که نیاز به شخصی سازی دارند. بازی به شما اجازه می دهد تا دیالوگ مورد علاقه خود را هنگام ارتباط با سایر شخصیت ها انتخاب کنید. بنابراین هرکدام از مکالمات به موقعیت های بامزه و هیجان انگیزی می رسد.

بازی در یک موقعیت اصلی دیگر نیز از این تکنیک استفاده می‌کند. به این صورت که بازیکن باید یک حزب یا گروه را از چهارگروه موجود دیگر انتخاب کند و به آنها بپیوندد. هر گروه پرچم، ایدئولوژی و داستان مربوط به خود را دارد. شما می توانید یک شخصیت قهرمان باشید و دنیا را نجات دهید. یا یک شخصیت منفی باشید؛ کسی که دروغ می گوید، دزدی می کند، می کشد و سایر ویژگی های منفی دیگر را انجام می دهد. این انتخاب شماست. و انتخاب شما تاثیر بزرگ در پایان بازی دارد.

بازی های بسیار دیگری نیز وجود دارند که این تکنیک را به خوبی پیاده سازی کرده اند مانند: FIFA Ultimate Team, Minecraft, and Sims.

و اما مثال بد در این زمینه

FIFA 17 ; The Journey

EA Sports ، داستان جدیدی را به مجموعه بازی های ویدئویی فیفا اضافه کرد که  The Journey نام داشت. در این بازی، نقش یک پسر نوجوان 17 ساله به نام Alex Hunter را بازی می کنید و قادر خواهید بود که یک سوپر استار فوتبالی شوید و در لیگ برتر برنده شوید.

در این بازی می توانید شخصیت خود را پرورش دهید تا مهارت هایتان افزایش یابد. همچنین می توانید دیالوگ های خود را در حین مکالمات انتخاب کنید. اما نکته منفی اینجاست که انتخاب های شما تاثیر معنی داری را روی سرنوشت شخصیتتان و پایان بازی نمی گذارند.

یک شخصی سازی به خوبی طراحی شده به شما اجازه می دهد تا سرنوشت خود را تعیین کنید. در غیر اینصورت آنها تنها توقف های بی معنی در بازی خواهند بود.

در مطالب بعدی در مورد شخصی سازی به صورت عمیق تر و کامل تری بحث خواهد شد. همچنین در مورد اینکه چگونه این ویژگی را در پلت فرم های گیمیفای شده خود طراحی و پیاده سازی کنید نیز صحبت خواهد شد.