تکالیف گیمیفای نشده ! چرا دانش آموزان از انجام تکالیف متنفرند؟

تا به حال در سایت آقای گیمیفیکیشن راجع به اینکه چرا بازی ها برای آموزش مناسب هستند صحبت کرده ایم و امروز به صورت اختصاصی راجع به تکالیف صحبت می‌کنیم. یکی از مهم ترین مشکلاتی که در زمینه آموزش و پرورش وجود دارد ترس از شکست است. در حال حاضر مبنای  کلی آموزش ما این است که دانش آموزان از شکست خوردن بترسند در حقیقت خیلی ها درس می‍‌‌خوانند تا صرفا در آن درس مردود نشوند!  و به هیچ عنوان نگاه سیستم آموزشی این گونه نیست که شکست را یک فرصت برای یادگیری ببیند. و این چیزی نیست که در قرن ۲۱ انتظار آن را داشته باشید!(اگر هنوز نمی دانید گیمیفیکیشن چیست کلیک کنید)

روال کلی تکالیف گیمیفای نشده

بیایید یک بار به روال کلی نگاه کنیم تکلیفی به شما محول می‌شود شما به خانه می‌روید آن را انجام می‌دهید و به استاد تحویل می‌دهید یک هفته بعد شما تکلیف خود را با نمره روی آن دریافت می‌کنید.شما فرصتی برای دوباره انجام دادن یا اصلاح تکلیف خود ندارید زیرا تازه درس بعدی شروع شده است! در کتاب not everyone gets a trophy راجع به اشتباه بودن این روند توضیح داده شده است.

شما باید شانس بیاورید تا در دفعه اول تکلیف خود را  صحیح انجام داده باشید وگرنه فرصتی برای اصلاح نخواهید داشت و با یک نمره بد مجازات می‌شوید.وقتی به موضوع دقت کنید متوجه می‌شوید که نگاهی که به تکالیف وجود دارد بیشتر ارزیابی دانش آموز است و نه یک فرصت یادگیری.

یادگیری ما در بازی ها

حال بیایید این موضوع را با طریقه ای که ما در بازی ها یاد می‌گیریم مقایسه کنید. تا به حال در بازی مثل سوپر ماریو چند بار به اشتباه پریده اید و سپس بازگشته و پرش درستی داشته اید؟ تا کنون چندبار در بازی های ویدیویی تلاش کرده اید تا مسئله موجود را به روش جدیدی حل کنید اما شکست خورده و دوباره یک راه جدید را طی کرده اید؟ در بازی ابدا به شما گفته نمی‌شود که از شکست بترسید بلکه به شما گفته می‌شود آن قدر شکست بخورید تا به مشکل غلبه کنید در حقیقت شما در بازی ها به دنبال یافتن یک پاسخ سریع برا حل مشکل پیش آمده هستید.

مقایسه یادگیری در بازی و مدرسه

پس بیایید یک بار دیگر دو موقعیت را با هم مقایسه کنیم وقتی شما در یک بازی ویدیویی هستید، بازی ویدیویی عملا از شما می‌پرسد آیا می‌توانی این مشکل را حل کنی تا به جایزه برسی؟ و در سیستم آموزش از شما پرسیده می‌شود آیا جواب را می‌دانی؟ اگر نمی دانی باید تنبیه شوی! شما عملا در سیستم آموزشی یک بار شانس امتحان کردن خلاقیت و نوآوری خود را دارید چیزی که در بازی ها بی نهایت است.

گیمیفیکیشن در مدارس ممکن است؟

از طرف دیگر باید قبول کنیم که هرچند سیستم آموزش به واسطه بازی بسیار خوب است اما عملا در کلاس های سنتی نمی‌توان از آن استفاده کرد زیرا استاد یک زمان محدود برای درس دادن و رفع اشکال دارد. استاد نمی‌تواند یک فیدبک آنی به دانش آموزان بدهد تا آن ها بتوانند خیلی سریع اشکالات خود را برطرف کنند زیرا زمان خود را برای دیدن تکالیف عملا هدر می‌دهد!

البته این قضیه مشکل استادان و معلمان نیست بلکه مشکل از سیستم آموزشی است وقتی شما به سینما و ماشین سازی و هر صنعت دیگری نگاه کنید متوجه می‌شوید که طی ۲۰۰ سال گذشته چه پیشرفت هایی داشته اند اما صنعت آموزش و تدریس خیلی دستخوش تغییر نشده است (با این که یک بازار بسیار بزرگ است به گزارش کافه بازار هنوز در میان اپلیکیشن ها بیشترین خرید مردم در بین اپلیکیشن های آموزش می‌باشد.) و سیستم تکالیف هم هنوز مانند قدیم است!

سیستم آموزش ما برای زمانی خوب است که دانش آموزان با یک سرچ ساده در گوگل نتوانند چیزی را که می خواهند پیدا کنند! همچنین وقتی به شغل های کنونی نگاه می کنید یکی از مهم ترین ویژگی های شغل های جدید این است که شما باید خلاق باشید شما با داده های محدود باید بتوانید مشکلات زیادی را حل کنید و این کار با سیستم آموزش و پرورش کنونی میسر نیست!

تکالیف گیمیفای نشده ! چرا دانش آموزان از انجام تکالیف متنفرند؟

به همین دلیل هم یکی از مهم ترین نظریات آموزشی نظریه ارتباط گرایی هست که توسط زیمنس مطرح می‌شود و این نظریه به عنوان مدل جدید یادگیری در عصر دیجیتال مطرح می‌شود. بنا بر این نظریه در عصرهای قبل فناوری هرگز اینچنین وارد زندگی بشر نشده بود و الان فناوری حتی یادگیری را هم تحت تاثیر خود قرار داده است طبق نظریه ارتباط گرایی، دانش بین مجموعه ای از افراد و فناوری ها توزیع شده است و یادگیری فرآیند ارتباط دادن رشد دادن و هدایت این شبکه هاست و به همین دلیل امروزه بیشتر یادگیری های تعاملی مطرح می‌شود.در حقیقت با وجود سیستم های کامپیوتری که می‌توانند خیلی سریع به دانش آموز فیدبک دهند دیگر نیاز نیست که معلم وقت خود را برای تصحیح و نمره دادن صرف کند بلکه بیشتر می تواند روی آموزش تمرکز کند.