طراحی راه‌حل‌های مبتنی بر بازی
جستجو
این کادر جستجو را ببندید.
جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

چهار عاملِ سرگرمی در گیمیفیکیشن ؛ یک نظریه جذاب

نظریه چهار کلید سرگرمی
نظریه چهار کلید سرگرمی

نظریه چهار عاملِ سرگرمی ، یک مدل کاربردی است که به شرکت‌ها کمک می‌کند به وسیله‌ی ایجاد انگیزه در افراد نوآوری داشته باشند و یک درگیری ذهنی عمیق تر با گیمیفیکیشن ایجاد کنند .در سال 2004 کمپانی XEODesign مدل FOUR KEYS TO FUN را کشف کرد؛ مدلی که آشکار می‌کند چگونه بهترین فروشندگان بازی‌هایی فریبنده، تجربه‌هایی باارزش و کاربرانی که با احتمال قوی دوباره درگیر می‌شوند را خلق می‌کنند. این مدل از بررسی حالات چهره‌ی هزاران بازیکن به دست آمده است و این تحقیق یک پایه برای گیمیفیکیشن ایجاد کرده است.

چهار عاملِ سرگرمی قواعدی هستند که بازی‌ها را پیش می‌برند. این قواعد را در زیر می‌بینید.

  • سرگرمی آسان (چیز های جدید)
  • سرگرمی سخت ( چالش)
  • سرگرمی اجتماعی (ارتباط و دوستی)
  • سرگرمی جدی (معنا)

ترکیبی از این موارد می‌تواند یک بازی عمیقا لذت بخش برای یک بازار وسیع بسازد. طراحی کردن یک تجربه عمیق برای هر کلید راهی متفاوت برای بهبود تجربه بازیکن پیشنهاد می‌دهد. در ادامه هر یک از کلید‌ها را بیشتر توضیح می‌دهیم:

چهار عاملِ سرگرمی:سرگرمی آسان (چیزهای جدید) :

کنجکاوی کشف کردن، نقش بازیکن را داشتن و خلاقیت داشتن

بازیکنان از کنجکاوی لذت می‌برند و به کلی در بازی غرق می‌شوند وقتی بازی تمام توجه آنها را به خود جلب می‌کند و آن‌ها را در یک ماجرای هیجان‌انگیز قرار می‌دهد. سرگرمی آسان احساسات و تجربه‌هایی مانند ابهام ،ترس، تعجب و شگفت‌زدگی را به وجود می‌آورد.

چهار عاملِ سرگرمی:سرگرمی سخت (چالش) :

احساس غرور از موفق شدن در به دست آوردن چیزی ، پیروزی حماسی

سرگرمی سخت، فرصتی برای چالش‌ها، حرفه‌ای شدن و احساس کامل کردن یک فعالیت فراهم می‌کند و روی هدف، استراتژی‌ها ومحدودیت‌ها تمرکز دارد. بازیکنان فرصت‌هایی برای یک چالش خوب، انتخاب استراتژی و حل یک مشکل را دوست دارند و نظرات آنها نیز بر روی چالش‌های بازی، تفکر استراتژیک و حل مشکل تمرکز دارد. این کلید اغلب باعث ایجاد احساسات و تجربیات ناامیدی یا Fiero (یک کلمه ایتالیایی است که برای احساس پیروزی شخصی به کار می رود) می‌شود.

سرگرمی سخت، فرصتی برای چالش‌ها، حرفه‌ای شدن و احساس کامل کردن یک فعالیت فراهم می‌کند. غلبه بر موانع دلیل بازی کردن برای بسیاری از بازیکن‌ها است.

سرگرمی سخت به وسیله ساختن تجربه، احساسی در راستای رسیدن به یک هدف خلق می‌کند. چالش‌ها توجه و پاداش پیشرفت را روی ساختن احساساتی مانند ناامیدی و Fiero متمرکز می‌کنند. سرگرمی سخت در توسعه و کاربرد استراتژی ها خلاقیت را الهام می‌بخشد و به بازیکن با بازخورد به پیشرفت‌ها و موفقیت‌هایش پاداش می‌دهد. بازیکنان از این کلید برای تست کردن مهارت هایشان و کسب احساس موفقیت استفاده می‌کنند.

بازیکنانی که از سرگرمی سخت لذت می‌برند، دلیل بازی کردن خود را داشتن فرصتی برای استقاده از استراتژی به جای شانس، داشتن اهداف متعدد و اینکه می‌خواهند بدانند چقدر در آن بازی خوب هستند بیان می‌کنند.

انواع سرگرمی در گیمیفیکیشن
انواع سرگرمی در گیمیفیکیشن

چهار عاملِ سرگرمی:سرگرمی اجتماعی (ارتباط و دوستی):

سرگرمی ناشی از رقابت و همکاری، بهانه‌ای برای با دوستان بودن و ایجاد پیوند اجتماعی و کار تیمی است. هر کس می‌خواهد زمان بیشتری را با دوستان خود صرف کند.

چهار عاملِ سرگرمی:سرگرمی جدی (معنا) :

هیجان از تغییر دنیای بازیکن، فراهم کردن معنا و ارزش

سرگرمی هدفدار، افکار، احساس و رفتار بازیکن را تغییر می دهد و یا یک تمایز در دنیای واقعی ایجاد می کند. در غیر این صورت هیجان بازی ها وظایفی خسته کننده را ایجاد می‌کند.


آقای گیمیفیکیشن برای اولین بار در ایران، دوره آموزشی بلندمدت و تخصصی گیمیفیکیشن برگزار می کند. نقشه راه گیمیفیکیشن را از دست ندهید.

تصویر ساره ذوالفقاری
ساره ذوالفقاری
ساره ذوالفقاری هستم مهندسی صنایع علاقه‌مند به گیمیفیکفیشن در توریسم و بازاریابی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

فهرست مطالب