یکی از نمونه های موفق گیمیفیکیشن (اگر هنوز نمی دانید گیمیفیکیشن چیست کلیک کنید) سایت پین اسکوآد است. این نرم افزار با ایجاد یک معنای حماسی تلاش می کند تا به کودکان مبتلا به سرطان ، کمک کند تا بتوانند میزان درد خود را ثبت کنند و از این طریق به پرستاران و پزشک ها کمک کنند تا بهترین برنامه پزشکی را برای این عزیزان طراحی کنند.
طراح اپلیکیشن
جنیفر استینسون به عنوان طراحی این اپلیکیشن تلاش داشت تا در کلینیک خود بتواند با ارائه راهکاری کاری کند که کودکان مبتلا به سرطان به راحت ترین شیوه ممکن بتوانند علائم و دردهای خود را ثبت کنند.قبل از ابداع این شیوه جدید وی کودکان باید علائم خود را روی کاغذ می نوشتند که راه خیلی جذابی برای ثبت دردهای آن ها نبود. نکته قابل توجه این است که بعد از اینکه وی توانست اپلیکیشن خود را در اختیار کودکان قرار دهد 90 درصد افزایش داده های ورودی کودکان به وجود آمد.
نکته قابل توجه تم اپلیکیشن بود در این اپلیکیشن تم بازی یک تم پلیسی می باشد.و انگار شما باید کاری بکنید که یک مسئله جنایی حل شود.هرچه کودکان اطلاعات بیشتری از مریضی و درد خود در اختیار این پلیس ها قرار دهند پلیس ها زودتر می توانند مسئله جنایی را حل کنند.و از طرف دیگر خود کودک جایزه می گیرد که به پلیس کمک کرده است.
نرم افزار پین اسکوآد به کودکان سرطانی کمک می کند تا موارد زیر را بررسی کند:
- کجا درد می کند؟چه میزان درد می کند؟
- چه چیزی باعث درد شده است؟
- چه چیزی باعث شده درد کمتر یا بیشتر شود؟
- دقیقا کجا درد می کند؟(با علامت گذاشتن روی بدن در اپلیکیشن)
- برای کم کردن درد چه کاری کرده اید؟
- چه میزان بعد از شروع درد آن را ثبت کرده اید؟
کامران حاتمی
فهرست مطالب
12 پاسخ
می فرمائید نمونه موفق
چطوری هنگام درد حواس بچه رو میشع پرت بازی کرد … اصلا نمیفهممش… شاید بعد از تسکین درد
توی این زمینه ما یه نمونه جالب با استفاده از عینکای واقعیت مجازی داریم زمانی که میخوان به بچه آمپول بزنن طرف فکر میکنه توی یه بازی تیر خورده اصلا متوجه درد آمول نمیشه
سوال اول روز دوم:
با توجه به کلی بودن سوال مطرح شده به نظر من افرادی که عزت نفس دارند سعی میکنند نیازهای خودشان را از دیگری طلب نکنند…
اما اگر از بعد اقتصادی به این قضیه نگاه کنیم معمولا قشر کارگر و بازنشستگان و همچنین سالمندان اکثریت این گروه را شامل شده اند…
یه نفری اومده یه تحقیقات جالبی کرده روی اینکه چه افرادی معمولا میان و توی یه حالتی قرار میگیرن که زمان و مکان رو فراموش میکنن حالتی که خیلی کم پیش میاد برای افراد توی محیطای غیر بازی و به این نتیجه رسیده که نوجوونای حومه شهر با زنان خانه دار توی شهرای کوچیک خیلی خیلی کم این شکلی میشن حالا فک کن بقول تو زن بازنشسته سالمند خانه دار!
دوره ی بهمن و اسفند ۹۸ – طراحی گیمیفیکیشن در طراحی کمپین
روز دوم
سوال ۱ : آدمایی که سزاوار کمک هستند؟!
متاسفانه تو ایران گروه های مختلفی وجود دارن که سزاوار کمک هستند و محجور مانده اند.مثل افراد دارای معلولیت هستند( استفاده کنندگان از ویلچر ، نابینایان ، ناشنوایان ، اوتیسم ، بیماری پیری زودرس بالاخص در کودکان و … ) ، کودکان کار که فک میکنم به واسطه ی قدرت و هوش اجتماعی شون اگه تو مسیر درستی هدایت بشن واقعاً تبدیل به ستاره میشن.سالمندان و … که البته من فقط اینارو الآن یادم میاد که خیلی زیادن
سوال ۲:کمک به کسی در بازی؟
راستش اینکه کدوم بازی بود رو یادم نیست ولی کلاً از اینکه بتونم به آدما کمک کنم ، چه تو زندگی ، چه با حرف و کلمه و … از چیزای خیلی کمی که بلدم یا تجربه شون کردم لذت میبرم و خوشحالم میکنه و سعی میکنم از هر فرصتی واسه این استفاده کنم.که البته آدمایی بودن که با حرفاشون به منم کمک کردن و شاید خودشون یادشون نباشه که حتی اصلاً چی گفتن.اما اون کلمات تو اون لحظه به من کمک کرد.و راستش چند ماهی هست که هدف زندگیم رو پیدا کردم و میخوام که نصف عمرمو صرف درآوردن پول بکنم و نصف دیگرو صرف بخشیدن اون.البته فقط اگر مرگ غافلگیرم نکند و البته کرونا☺
خب پس خیلی خیلی باهم کار خواهیم داشت!
سوال اول روز دوم
در حوزه فعالیت خودم پدرها بیشتر هنگام نیاز به کمک درخواست کمک می کنند.این موضوع خارج از بحث های مالی شامل زمانی هم میشه که با بیماری فرزندشون مواجه میشن و واقعا نمیدونن حالا باید چکار کنند.و یا زمانی که فرزندشون رو از دست میدن گاها به جای درخواست کمک دست به رفتارهای مخرب میزنن…چیزی که تجربه کردم این بود که مردها از نظر روحی تنهاتر و شکننده تر از زن ها هستن.
خیلی خیلی تنهاتریم و اگر یه زن یه واکنشی نشون بده میگن خب زنه دیگه ولی اگر مرد ناراحتیشو نشون بده میگمن پاشو مرد خجالت بکش!
سوال دوم روز دوم
قبلا تجربه کردم خصوصا توی بازی هایی مثل ساخت پازل و شطرنج و دوز خصوصا وقتی بچه ها تازه با این بازی ها آشنا میشن.
آره من که برادرزادم تازه بدنیا اومده کلی ذوق دارم اینجور چیزا رو بهش یاد بدم 🙂
و در مورد متن خیلی جالب بود ما توی بخش پرستارهایی داریم که خیلی راحت با رفتارشون باعث می شن کودکان بادردهای آزمایشات روزانه و روتین کنار بیان در خیلی از مواقع پرت کردن حواس کودک و ایجاد سرگرمی های ساده باعث میشه کودکان دردها رو راحت تر تحمل کنند.و البته با توجه محدودیت های بخش بستری کودکان مبتلا به سرطان بازی های رایانه ای در این زمینه سهم بیشتری رو دارن.
و میشه لطفا خواهش کنم از عبارت کودکان مبتلا به سرطان استفاده کنید؟ کلمه سرطانی که باعث میشه سرطان نقش صفت را در جمله پیدا کنه برای بچه ها و کلا بیماران احساس ناراحتی توام با تحقیر را در پی داره خیلی لطف میکنید اگر شما هم در بحث فرهنگسازی این موضوع که بیماری صفت فرد بیمار نیست همراهی کنید.
سپاس
چه جالب حتما همین الان درست میکنم