در دنیای امروز که همه چیز زیر سایه‌ی تکنولوژی، در حال تغییر است، آموزش هم باید شکل جدیدی به خود بگیرد. استفاده از ابزارهای الکترونیکی در آموزش، تنها یک جنبه از پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های تکنولوژی در پیش‌برد اهداف آموزشی است. درباره‌ی ظرفیت‌های استفاده از گیمیفیکیشن در آموزش الکترونیک صحبت کردیم و در این مطلب، راجع به گیمیفیکیشن برای اساتید صحبت می کنیم. این موضوع زیرمجموعه‌ی گیمیفیکیشن در آموزش است.
1.گیمیفیکیشن برای اساتید: محتوای آموزشی را در چند قسمت ارائه دهید.
3 ساعت ویدیوی آموزشی برای مخاطبین کسل‌کننده است. بهتر است محتوای آموزشی را در چند قسمت و با ابزارهای چندرسانه‌ای متفاوت ارائه دهید. بعد از پایان هر قسمت، کوییز کوچکی قرار دهید که مخاطب با انجام آن به محتوای بعدی دسترسی پیدا کند.استانداردهای آموزشی زیادی در این زمینه وجود دارد برای مثال می‌توانید “تینکن” را مشاهده کنید. این روش که الگو گرفته از استراتژی‌های ناپلئون است، بسیار تاثیر خواهد داشت.
2.مرموز و غیرقابل پیش‌بینی باشید.
همیشه محتوای جذابی را در نظر داشته باشید که از دید دانش‌آموزان، پنهان است و با به‌دست آوردن امتیازات و گذراندن کورس‌ها برای آن‌ها قابل رویت می‌شود. این موضوع، انگیزه‌ی همیشگی در فرد ایجاد می‌کند که کورس‌ها و امتحانات را با اشتیاق بگذراند تا به محتوای جدید دسترسی پیدا کند. دقت کنید که این موضوع نباید احساس محرومیت در فرد ایجاد کند، بلکه او را برای دستیابی بیشتر، درگیر نگه دارد.
3.امتیازات را در معرض دید بگذارید.
وقتی فرد بداند در هر مرحله، به چه شیوه‌ای عمل کرده‌است، تلاش می‌کند نمرات و امتیازاتش را افزایش دهد. کوچک‌ترین تلاش‌ها را با امتیاز پاسخ دهید و اجازه ندهید تلاش‌های دانش‌آموزان نادیده گرفته شود. در دنیای واقعی هرچقدر تلاش بکنیم، نمی‌توانیم به تمام اقدامات مخاطبین پاسخ دهیم، اما در فضای الکترونیک، ما می‌توانیم تمام فعالیت‌های فرد را زیرنظر بگیریم و پاسخ دهیم.
4.فضای یادگیری اجتماعی فراهم کنید.
فضایی برای گفت‌و‌گو و همکاری بین دانش‌آموزان ایجاد کنید تا باهم پروژه‌هایی را انجام دهند و به اتمام برسانند. برای اینکار می‌توانید از سیستم‌های اینترنتی استفاده کنید، حتی یک گروه ساده تلگرام! در مدل four door بیشتر راجع به این مورد صحبت شده‌است!
5.موضوع آموزش را “مهم” نشان دهید.
به‌واسطه‌ی یک مفهوم فرهنگی یا معنای حماسی، روند آموزش را، بخشی از یک مفهوم بزرگ و مهم معرفی کنید. دانش‌آموزان در پروسه‌ی یادگیری، درحال انجام بخش کوچکی از یک پروژه‌ی بزرگ هستند. این مفهوم می‌تواند صرفا همکاری با سایر اعضا برای حل کردن یک چالش باشد و یا اشاره به اهدافی که سازمان برگزارکننده دوره‌ی آموزشی، آن‌را دنبال می‌کند. در دوره اکتالیسیس بیشتر راجع به این موضوع صحبت می‌کنیم.
6.گیمیفیکیشن برای اساتید :فرصت‌های زیادی به دانش‌آموزان بدهید.
محیط آموزشی را به نحوی طراحی نکنید که با یک بار تلاش و نرسیدن به جواب امکان دیگری برای فرد وجود نداشته باشد. یادگیری شکست محور کلید خیلی چیزهاست! هر زمانی که کسی از عهده حل کردن چالشی برنیامد به او پیام “تلاش بیشتر و بیشتر” بدهید و تا یافتن راه حل، به او امکاناتی را پیشنهاد دهید که به یافتن پاسخ نزدیک‌تر شود. برای مثال “مرور دوباره دوره” و یا “کمک گرفتن از دوستان”.
7. داستان بسازید!
شخصیت‌هایی طراحی کنید که داستان مشابه به دانش‌آموزان شما دارند و در مسیر یادگیری رشد می‌کنند و به دانش‌آموزان کمک می‌کنند. این شخصیت‌پردازی می‌تواند ساختن آواتار برای صفحه شخصی باشد که با یادگیری بیشتر، ویژگی‌های کاملتری پیدا می‌کند و یا داستان‌گویی افرادی که در مسیر مشابه دانش‌آموزان شما بوده‌اند.
8.رقابت ایجاد کنید.
آپشن‌‌های متفاوتی برای رقابت و مقایسه، به‌همراه گزینه‌های مختلفی برای جلب امتیاز قراردهید. افراد نمی‌خواهند در پایین جداول مقایسه قرارگیرند و درگیر مسابقه یادگیری باقی می‌مانند. پست مربوط به محدوده رشد تقریبی را بخوانید.
باید توجه داشت که باورهای غلط زیادی راجع به گیمیفیکیشن در آموزش وجود دارد که در اینجا به چند نکته اشاره می‌کنیم. دانستن این نکات از این جهت مهم است که افرادی که خود گیمیفیکیشن می‌خوانند یا کار می‌کنند در خیلی از مواقع دچار این اشتباهات می‌شوند. بنابراین باید خیلی با دقت این مطالب را بخوانید!
باورهای اشتباه پیرامون گیمیفیکیشن برای اساتید
گیمیفیکیشن همان بازی است.
در بازی جدی، از یک بازی برای آموزش دانش و مهارت استفاده می‌شود. افراد، از اینکه در محیط مربوط به بازی قراردارند آگاه هستند و در نهایت، تعریف مشخصی از برد یا باخت نیز وجود دارد. اما در گیمیفیکیشن، ما از المان‌های بازی استفاده می‌کنیم و افراد در حال بازی کردن نیستند بلکه در حال انجام فعالیتی هستند که بازی نیست اما از همیشه جذاب‌تر است.
گیمیفیکیشن تنها برای افرادی با سن کم مفید است .
این باور به‌واسطه کلیشه‌ای شکل گرفته‌است که تصور می‌شود، بازی برای کودکان جذابیت دارد و این درحالی است که امروزه، درصد بالایی از بازیکنان بازی‌های ویدیویی را بزرگسالان بالای 30 سال تشکیل می‌دهند. برای به‌کار بردن گیمیفیکیشن، محدودیتی وجود ندارد. برای تازه‌کارها و سابقه‌دارها در هر سنی می‌توان از گیمیفیکیشن بهره جست. در گیمیفیکیشن برای اساتید، باید دقت داشته باشیم که خیلی از اوقات، افراد مسن‌تر بیشتر از افراد عادی جذب ما می‌شوند.
گیمیفیکیشن مجموعه ای از امتیازات و مدال‌ها و رتبه‌بندی‌هاست.
افراد، بازی را فقط به‌دلیل دریافت امتیاز بازی نمی‌کنند. در روند بازی کردن، احساس تسلط بر یک چالش مطلوب، نقطه‌ی کلیدی گیمیفیکیشن است. بازی درواقع کاری است که ما مجبور به انجام آن نیستیم و از انجام آن دستاوردی واقعی، دستاوردی درونی و دستاوردی در اجتماع پیدا می‌کنیم. نمونه‌های موفق گیمیفیکیشن همواره از جنبه‌های مختلف گیمیفیکیشن استفاده کرده‌اند. امتیاز بندی و رتبه بندی شاید واضح‌ترین جلوه از بازیوارسازی باشد و به همین دلیل، تبدیل به کلیشه شده‌است. .
ارغوان سعیدان
فهرست مطالب
یک پاسخ
سلام.لطفا رفرنس بدهید..ممنونم