Edutainment ترکیب کلمه های Education و entertainment میباشد. کودکان در زمینهی یادگیری به سرگرمی نیاز دارند. آیا یادگیری، مدرسه و آموزش باید تا ابد حوصلهسربر بمانند؟ شاید بتوانیم از گیمیفیکیشن استفاده کنیم و این روند را تغییر دهیم. این موضوع زیرمجموعه گیمیفیکیشن در آموزش است.
کارمن سن دیگو در کجای جهان است
اجوتینمنت معروف جغرافیایی به نام «کارمن سن دیگو در کجای جهان است؟»، آخرین بازی خیلی موفق در زمینهی بازی آموزشی بود. این بازی بدون شک، راهی بسیار سرگرمکننده برای یادگیری دربارهی کشورها و پایتختها بود. در این بازی همچنین دربارهی صادرات اصلی و آبراهههای هر منطقه نیز اطلاعات زیادی به دست میآورید. از آن زمان به بعد، تعداد زیادی از شرکتهای تولید نرم افزار آموزشی، تلاش کردهاند تا چنین بازی سرگرمکننده و آموزندهای بسازند اما موفق نشدهاند.
Civilization
اجوتینمنت بزرگ بعدی، چه زمانی و در کجای دنیا معرفی خواهد شد؟ بازیهایی که آموزش را در کنار سرگرمی قرار دادهاند. مثل تمدن و سیم سیتی مسائل زیادی دربارهی تاریخ و اصول اولیهی برنامهریزی شهری به میلیونها نفر آموختهاند. البته این بازیهای برای آموزش ساخته نشده اند، اما از تاریخ و شهرسازی بهعنوان پس زمینه استفاده کردهاند تا ایدههایشان را توضیح دهند. بدین ترتیب، آموزش تبدیل به محصول جانبی سرگرمی شده است.
این دقیقا معکوس آن چیزی است که در نرم افزارهای آموزشی رخ میدهد. در حقیقت، زمانی که معلمان و اولیا درگیر روند آموزش میشوند، مرتبا سرگرمی را از این سیستم، خارج میکنند. کودکان میتوانند متوجه این تغییر سریع از سرگرمی به کار شوند. و بازی “کارمن سن دیگو” که آخرین محصول بزرگ در زمینهی اجوتینمنت بود، حقیقتی بزرگ در خود نهفته است: این بار، معلمان، کودکان و اولیا در بازی کردن بازیهای ویدیویی، موافق هم بودند.
بررسی بازی دارفور در حال مرگ است
Darfur is Dying (دارفور درحال مرگ است) یک بازی جدی مبتنی بر وب است که مشکلات و بحرانهای دو و نیم میلیون پناهنده را در منطقه دارفور سودان شبیهسازی میکند. این بازی توسط توسعهدهندگان بازی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی ساخته شده و برنده مسابقه «فعالان دیجیتالی دارفور» شده است.
یک بازی اجتماعی اکشن و شبیهسازی مبتنی بر داستان سرایی است که در آن کاربر در اردوگاه پناهندگی دارفوریان ایفای نقش میکند و باید هنگام تهیهی آب برای پناهجویان از حملات جنجویدها( Janjaweed) یا شبهنظامیان جلوگیری کند. در اطراف دارفور و اردوگاههای پناهندگان، احتمال حملات شبهنظامیان همیشه زیاد است و از این رو ترک اردوگاهها حتی برای رفتن چند فوت برای بدست آوردن آب میتواند یک تجربه وحشتناک باشد.
پس آیا کودکان میتوانند از بازی کردن اجوتینمنت ها، درس بیاموزند؟ تحقیقات دکتر “آرنه می” در دانشگاه رگنزبورگ آلمان، به طور شفافی ثابت میکند که یادگیری کاری جدید، طی چند هفته، باعث افزایش مادۀ خاکستری مغز میشود. محققان همگی توافق دارند که بازیها، یعنی چرخهی چالش-دستاورد–پاداش تولید دوپامین در مغز را افزایش میدهد و همین موضوع، باعث ایجاد اشتیاق در ما برای انجام بازیها میشود.
جمعبندی
پس سوال اصلی این است: «آیا کودکان میتوانند از بازیها بیاموزند، حتی وقتی آنها سرگرمکننده نباشند؟» اگربخواهیم از وضعیت فعلی صنعت بازیهای آموزشی قضاوت کنیم؟ در کتاب طراحی اثربخش بازیهای آموزشی توضیح دادیم که ترکیب یادگیری و سرگرمکنندگی کاری بسیار دشوار است!